«Ад такога аб'ёму інфармацыі галава кругам»
- 2.10.2023, 18:39
Беларус пайшоў вучыцца ў аўташколу ў Польшчы і расказаў, як гэта было.
Ілля (імя змененае) скончыў аўташколу ў Беларусі больш за 10 гадоў таму. Увесь гэты час ён вадзіў аўтамабіль і ўважае сябе за дасведчанага кіроўцу. Цяпер ён жыве ў Польшчы. І сёлета зноў пайшоў вучыцца - на гэты раз у польскую аўташколу. Маладзён расказаў MOST, чаму так выйшла і чым польская сістэма навучання кіроўцаў адрозніваецца ад беларускай.
— Тэрмін дзеяння майго беларускага пасведчання кіроўцы скончыўся год таму. Дзейнае пасведчанне можна абмяняць на польскае. А вось ранейшае - ды яшчэ так даўно - не. Трэба ехаць у Беларусь, падаўжаць яго там, а ўжо потым на яго аснове атрымліваць польскае, - распавядае Ілля.
Вярнуцца ў Беларусь хлопец не можа з меркаванняў бяспекі, таму надумаў пачаць шлях з нуля і звярнуўся ў аўташколу.
- Там мяне папярэдзілі, што для людзей, у якіх ужо ёсць пасведчанне, працэдуры паўторнай здачы на пасведчанне не прадугледжана. Таму рэкамендавалі ў вудэндзе, дзе я буду атрымліваць PKK (Profil Kandydata na Kierowcę - профіль кандыдата ў кіроўцы; дакумент неабходны для пачатку навучання ў аўташколе. - Заўв.), сказаць, што ў мяне няма пасведчання. Хлусіць я не стаў, але сказаў, што было калісьці даўно ў Беларусі, не ўдакладніўшы наколькі даўно. У выніку PKK мне далі.
У Польшчы можна навучыцца кіраваць аўто на ручной ці аўтаматычнай каробцы перадач. Калі прайсці навучанне на ручной, то пасведчанне дазволіць ездзіць і на аўтамаце. Але калі навучыўся на аўтамаце, садзіцца за стырно аўтамабіля з ручной каробкай перадач нельга. Таму Ілля надумаў вывучыцца на ручной.
«У Беларусі мы вучылі тэорыю месяц, тут - тыдзень»
Цяпер Ілля ўжо прайшоў курс навучання і рыхтуецца да здачы іспыту.
- У беларускай аўташколе 10 з лішнім гадоў таму мы вучылі тэорыю месяц. Тут - тыдзень па 1,5 гадзіны на дзень. Але думаю, колькасць гадзін моцна вар'юецца ў залежнасці ад аўташколы. Чуў, што ў іншых у вучняў было па пяць гадзін тэорыі за дзень. Але ў нас упор быў зроблены на саманавучанні. У кошт курса ўваходзіў падручнік і дыск з заданнямі. Яны дубляваліся ў сетцы: нам выдалі QR-код, па якім быў адкрыты доступ да праграмы. У тэсце 2400 пытанняў. Не тое, каб яны былі больш складанымі, чым у Беларусі. Але ад такога аб'ёму інфармацыі галава кругам.
Прайшоўшы курс, Ілля зразумеў, што аб'ём тэарэтычнай падрыхтоўкі ў Беларусі і Польшчы агулам супадае. Але ў Польшчы больш увагі надаецца пытанням тэхнічнага характару: прылада аўтамабіля, антыблакавальная сістэма (ABS), электронная сістэма кантролю ўстойлівасці (ESP), супрацьбуксовачная сістэма (ASR).
- У Беларусі кіроўцы могуць ненадоўга спыніцца на прыпынку грамадскага транспарту, напрыклад, каб высадзіць пасажыра. У Польшчы гэта недапушчальна. Ёсць невялікія адрозненні ў правілах буксавання, праезду скрыжаванняў, хуткаснага рэжыму ў горадзе: у Еўропе звычайна 50 км/г, а ў Беларусі - 60.
«Калі інструктар бачыць, што ты гатовы да здачы, то можа не выпрацоўваць усе гадзіны»
Практычныя заняткі ў Іллі пачаліся адразу ў горадзе. У адрозненне ад Беларусі заняткаў на пляцоўцы не было. Інструктар беларусу трапіўся вельмі лаяльны.
- Калі інструктар бачыць, што ты гатовы да здачы, то можа не выпрацаваць усе гадзіны. Але калі ў яго ўзнікаюць сумневы, то кажа, што трэба яшчэ пазаймацца. Як і ў Беларусі, тыя, каму бракуе гадзін, прадугледжаных курсам, бяруць дадатковыя ўрокі язды за асобную плату.
Практычны іспыт таксама адрозніваецца ад беларускага. На пляцоўцы трэба здаць толькі язду заднім ходам і эстакаду. Наколькі Ілля зразумеў, паралельную і дыяганальную паркоўку здаваць не давядзецца.
Навучанне ў аўташколе ў Беластоку каштавала Іллі ў 3500 злотых (амаль 800 даляраў існым курсам), але ў розных школах кошты могуць адрознівацца. Яшчэ 200 злотых (амаль 45 даляраў) ён заплаціў за медагляд.